آستروسیتوم نوعی تومور مغزی است که می‌تواند در مغز یا نخاع ایجاد شود. آستروسیتوم در سلول‌هایی به نام آستروسیت‌ها که از سلول های عصبی حمایت می‌کنند شروع می‌شود. علائم و نشانه های آستروسیتوما به محل تومور شما بستگی دارد. آستروسیتوم‌هایی که در مغز ایجاد می‌شوند می‌توانند باعث تشنج، سردرد و حالت تهوع شوند. آستروسیتوم‌هایی که در نخاع ایجاد می‌شوند می‌توانند باعث ضعف و ناتوانی در ناحیه تحت تأثیر تومور رو به رشد شوند. آستروسیتوم می‌تواند یک تومور با رشد آهسته باشد یا می‌تواند یک سرطان تهاجمی باشد که به سرعت رشد می‌کند. درجه آستروسیتوما فرد علائم و گزینه‌های درمانی فرد را تعیین می‌کند.
انواع تومورهای آستروسیتوما
در ادامه انواع تومورهای آستروسیتوما براساس درجه معرفی کرده و روش های درمانی را بررسی خواهیم کرد.
درجه ۱ – آستروسیتوم پیلوسیتیک
آستروسیتوم پیلوسیتیک که به نام آستروسیتوم پیلوسیتیک نوجوانان (JPA) نیز شناخته می‌شود.
ویژگی های این تومور مغزی : دارای رشد کند ، با مرزهای نسبتاً مشخص/ در مخ ، در مسیرهای عصب بینایی ، ساقه مغز و مخچه رشد می‌کند/ بیشتر در کودکان و نوجوانان رخ می‌دهد/ دو درصد از کل تومورهای مغزی را تشکیل می‌دهد.
درمان آستروسیتوم
جراحی درمان استاندارد است. اگر امکان برداشت تومور وجود نداشت، پرتودرمانی یا شیمی درمانی انجام می‌شود. شیمی درمانی ممکن است به جای پرتودرمانی برای کودکان بسیار خردسال تجویز شود تا از آسیب به مغز در حال توسعه جلوگیری شود.
درجه دوم-آستروسیتومای درجه پایین
آستروسیتوما نوعی گلیوم است که از سلول های ستاره ای شکل (آستروسیت ها) که از سلول‌های عصبی حمایت می‌کنند ایجاد می شود. WHO یک آستروسیتوم درجه پایین را به عنوان تومور درجه II طبقه‌بندی می‌کند.
ویژگی های این تومور مغزی : رشد کند/ به ندرت به سایر قسمتهای CNS منتقل می‌شود / در بین مردان و زنان در ۲۰ تا ۵۰ سالگی رایج است.
درمان آستروسیتومای درجه پایین
درمان بستگی به اندازه و محل تومور دارد. پزشک به احتمال زیاد بیوپسی یا جراحی برای برداشتن تومور انجام می‌دهد. برداشتن جزئی یا تومورهایی که نمی‌توان آنها را جراحی کرد ممکن است با اشعه درمان شود. تومورهای مکرر ممکن است نیاز به جراحی اضافی، اشعه یا شیمی درمانی داشته باشند.
درجه سوم – آستروسیتوم آناپلاستیک
آستروسیتوما یک گلیوم است که از سلول‌های گلیال ستاره ای شکل (آستروسیت‌ها) که از سلول‌های عصبی حمایت می‌کنند ایجاد می‌شود. آستروسیتوم آناپلاستیک به عنوان تومور درجه III طبقه‌بندی می‌شود.
ویژگی‌های این تومورهای مغزی: سریعتر و تهاجمی‌تر از آستروسیتوم‌های درجه ۲ رشد می‌کند/ سلول‌های توموری از نظر ظاهری یکنواخت نیستند/ به بافت مجاور حمله می‌کند/ رایج در بین مردان و زنان در ۳۰-۵۰ سالگی است/ در مردان شایع تر از زنان است و دو درصد از کل تومورهای مغزی را تشکیل می‌دهد.
درمان آستروسیتوم آناپلاستیک
درمان بستگی به محل تومور و میزان پیشرفت آن دارد. جراحی و پرتودرمانی، با شیمی درمانی در طول یا پس از تابش، درمان‌های استاندارد هستند. اگر جراحی یک گزینه نیست، پزشک ممکن است پرتودرمانی یا شیمی درمانی را توصیه کند. بسیاری از آزمایشات بالینی با استفاده از اشعه ، شیمی درمانی یا ترکیبی برای آستروسیتوم‌های اولیه و مکرر آناپلاستیک در دسترس است.
درجه چهارم – گلیوبلاستوما (GBM)
گلیوبلاستوما مولتی فرم (GBM) شایع‌ترین و کشنده‌ترین تومورهای بدخیم اولیه مغز در بزرگسالان است و یکی از گروهی از تومورها است که به آن گلیوما گفته می‌شود. GBM که به عنوان آستروسیتوم درجه IV (جدی ترین) طبقه بندی می‌شود ، از نسب سلول‌های گلیال ستاره ای شکل به نام آستروسیت ها ایجاد می‌شود که از سلول‌های عصبی حمایت می‌کنند. GBM عمدتا در نیمکره‌های مغزی ایجاد می‌شود اما می‌تواند در سایر قسمتهای مغز ، ساقه مغز یا نخاع ایجاد شود.
ویژگی‌های تومور مغزی: می‌تواند از چندین نوع مختلف سلول تشکیل شده باشد/ می‌تواند به طور مستقیم ایجاد شود یا از آستروسیتوما درجه پایین یا اولیگودندروگلیوما تکامل یابد/ بیشتر در افراد مسن و در مردان بیشتر از زنان شایع است/ در کودکان کمتر رایج است.
درمان گلیوبلاستوما
درمان استاندارد جراحی است و پس از آن پرتودرمانی یا پرتودرمانی ترکیبی و شیمی درمانی انجام می‌شود. در صورت عدم عمل ، می توان پرتودرمانی یا اشعه یا شیمی درمانی تجویز کرد.
تشخیص تومور مغزی آستروسیتوما
آزمایشات و روشهای مورد استفاده برای تشخیص آستروسیتوم عبارتند از:
- معاینه عصبی: در طول یک معاینه عصبی، پزشک از شما در مورد علائم و نشانه‌های شما سوال می‌کند. او ممکن است بینایی ، شنوایی ، تعادل ، هماهنگی ، قدرت و رفلکس‌های شما را بررسی کند.
- آزمایشات تصویربرداری: آزمایشات تصویربرداری می‌تواند به پزشک شما در تعیین محل و اندازه تومور مغزی کمک کند. MRI اغلب برای تشخیص تومورهای مغزی استفاده می‌شود و همراه با تصویربرداری تخصصی MRI مانند MRI عملکردی ، MRI پرفیوژن و طیف سنجی رزونانس مغناطیسی استفاده شود.
- سایر آزمایشات تصویربرداری ممکن است شامل CT و توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) باشد.
- برداشتن نمونه ای از بافت برای آزمایش (بیوپسی): بسته به موقعیت خاص شما و محل تومور، قبل از عمل یا در حین عمل جراحی می‌توانید بیوپسی را با سوزن انجام دهید تا آستروسیتوم شما برداشته شود. نمونه بافت مشکوک در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل می‌شود تا انواع سلول ها و میزان تهاجمی آنها مشخص شود.
آزمایشات تخصصی سلول‌های تومور می‌تواند انواع جهش‌هایی را که سلول‌ها به دست آورده‌اند به پزشک اطلاع دهد.
درمان آستروسیتوم
درمان‌های آستروسیتوم شامل موارد زیر است:
جراحی برای برداشتن آستروسیتوم
جراح مغز و اعصاب برای حذف هر چه بیشتر آستروسیتوم کار خواهد کرد. هدف از بین بردن تمام سرطان است، اما گاهی اوقات آستروسیتوم در مجاورت بافت حساس مغز قرار دارد که این امر را بسیار خطرناک می‌کند. حتی حذف برخی از سرطان‌ها ممکن است علائم و نشانه‌های فرد را کاهش دهد.
برای برخی افراد، جراحی ممکن است تنها درمان مورد نیاز باشد. برای دیگران، درمان‌های اضافی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی مانده و کاهش خطر بازگشت سرطان توصیه می‌شود.
پرتو درمانی
پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس یا پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می‌کند. در طول پرتودرمانی ، شما روی میز دراز می‌کشید در حالی که دستگاهی در اطراف شما حرکت می‌کند و پرتوها را به نقاط دقیق مغز شما می‌تاباند.
در صورت برطرف نشدن کامل سرطان یا افزایش خطر بازگشت سرطان ، ممکن است بعد از جراحی پرتودرمانی توصیه شود. پرتودرمانی اغلب با شیمی درمانی برای سرطان های تهاجمی ترکیب می‌شود. برای افرادی که نمی‌توانند تحت عمل جراحی قرار گیرند ، پرتودرمانی و شیمی درمانی ممکن است به عنوان درمان اولیه مورد استفاده قرار گیرد.
شیمی درمانی
در شیمی درمانی داروهایی استفاده می‌شود که سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد. داروهای شیمی درمانی را می‌توان به شکل قرص یا از طریق ورید بازو مصرف کرد. شیمی درمانی اغلب پس از جراحی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی مانده استفاده می شود. این می‌تواند با پرتودرمانی برای سرطان‌های تهاجمی ترکیب شود.
دیدگاه کاربران