گلیوم ساقه مغز در کودکان تقریباً ۱۰ تا ۲۰ درصد از کل تومورهای سیستم عصبی مرکزی دوران کودکی را تشکیل می‌دهند. آن‌ها معمولاً در کودکان کوچکتر از ۱۰ سال رخ می‌دهند. گلیوم ساقه مغز از سلول‌های گلیال در ساقه مغز ایجاد میشود. سلول‌های گلیال نوعی سلول بافت پشتیبان هستند. رفتار، درمان و پیش آگهی گلیوم ساقه مغز با توجه به محل قرارگیری آن در ساقه مغز (مغز میانی، پونز، مدولا)، نحوه رشد آن در ساقه مغز (گسترش یا کانونی و درونی یا اگزوفیتیک)، و نوع گلیوما تعیین میشود. ساقه مغز از سه بخش اصلی تشکیل شده است: مغز میانی، پونز و مدولا. گلیوم ساقه مغز می‌تواند در هر ناحیه‌ای از ساقه مغز ایجاد شود، اما پونز شایع‌ترین محل است که ۷۵ تا ۸۵ درصد تومور ساقه مغز را تشکیل می‌دهد.
گلیوماهای ساقه مغز به طور معمول در میان سلول‌های طبیعی ساقه مغز رشد می‌کنند و حذف تومور بدون آسیب رساندن به ساقه مغز طبیعی غیرممکن میشود. این تومورها آسیب شناسی تهاجمی‌تری دارند. تومورهای ذاتی منتشر ساقه مغز معمولاً در داخل پون و به ندرت در داخل مدولا ایجاد می‌شوند. برخی از گلیوم‌های ساقه مغز در داخل ساقه مغز رشد می‌کنند (ذاتی) اما گلیوم‌های درونی کانونی ساقه مغز نامیده می‌شوند. گلیوماهای کانونی ذاتی ساقه مغز معمولاً در بصل‌النخاع یا مغز میانی قرار دارند. گلیوم‌های کانونی ساقه مغز نیز می‌توانند به شکل اگزوفیتیک (یعنی رشد از لبه ساقه مغز با بیرون زدگی اکثر تومور خارج از ساقه مغز) ایجاد شوند.
گلیوماهای کانونی درونی و اگزوفیتیک ساقه مغز دارای آسیب شناسی کمتر تهاجمی (درجه پایین) هستند، اغلب با جراحی قابل برداشتن هستند، معمولاً به شیمی درمانی و پرتودرمانی پاسخ می‌دهند و معمولاً پیش آگهی خوبی دارند. گلیوماهای رایج ساقه مغز شامل گلیوما تکتالی، گلیوم پونتین درونی منتشر (DIPG) و گلیوم سرویکومدولاری هستند.
علائم گلیوم ساقه مغز چیست؟
ساقه مغز حاوی رشته‌های عصبی است که از مغز به نخاع می‌روند تا حرکت، هماهنگی و احساس بدن را کنترل کنند. در نهایت ساقه مغز نقش مهمی در تنظیم عملکرد قلبی و تنفسی دارد. گلیوم ساقه مغز با عملکرد رشته‌های عصبی اطراف تداخل می‌کند و در نتیجه علائم ایجاد می‌کند. تومورهای واقع در داخل ساقه مغز همچنین می‌توانند جریان مایع نخاعی را مسدود کنند و منجر به هیدروسفالی و علائم افزایش فشار داخل جمجمه (سردرد، استفراغ، تعادل ضعیف و کاهش سطح هوشیاری) شوند. علائم گلیوما ساقه مغز با توجه به محل قرارگیری آن در داخل ساقه مغز و سرعت رشد آن مشخص میشود.
گلیوم ساقه مغز میانی می‌تواند باعث هیدروسفالی، ضعف نگاه به سمت بالا و به ندرت ضعف یک طرف بدن شود. گلیوماهای پونتین معمولاً باعث ضعف اعصاب مختلف صورت می‌شوند که یک یا هر دو طرف صورت را درگیر می‌کند (حرکات ناهماهنگ چشم، ضعف صورت، بی حسی صورت، اختلال در گفتار، اختلال در بلع)، ضعف بازوها و پاها و تعادل ضعیف. از آنجایی که این تومورها به سرعت در حال رشد هستند، علائم به سرعت در یک دوره زمانی یک ماهه ظاهر می‌شوند.
گلیوماهای ساقه مغز مدولاری باعث هیدروسفالی (سردرد، استفراغ، تعادل ضعیف و کاهش سطح هوشیاری) در صورت وجود یک جزء اگزوفیتی می‌شوند. همچنین گلیوم مدولاری داخلی باعث اختلال در بلع، ضعف بازوها و پاها و تعادل ضعیف میشود. تومور سرویکومدولری منجر به اختلال در گفتار، اختلال در بلع، استفراغ، ضعف یک طرف بدن، تنفس غیر طبیعی و ترجیح دادن به چرخاندن یا کج کردن سر به یک طرف می شود.
گلیوم ساقه مغز در کودکان چگونه تشخیص داده میشود؟
تشخیص گلیوم ساقه مغز از طریق اسکن MRI انجام میشود. بسیاری از گلیوماهای ساقه مغز را می‌توان بر اساس علائم و ام آر آی بدون نیاز به بافت تومور تشخیص داد (مانند گلیوماهای تکتالی، گلیوماهای مدولاری داخلی، گلیوم‌های پونتین درونی). گلیوماهای کانونی یا اگزوفیتیک ساقه مغز معمولاً تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند که بافت تومور را برای تأیید آسیب شناسی فراهم می‌کند. برخی از موارد تومورهای منتشر ساقه مغز برای تایید تشخیص تحت بیوپسی قرار می‌گیرند.
گلیوم ساقه مغز در کودکان چگونه درمان میشود؟
ساقه مغز شامل ساختارهای حیاتی است. تومورهای ساقه مغز را نمی‌توان بدون ایجاد عوارض جانبی غیرقابل قبول با جراحی برداشت. گلیوم‌های کانونی یا اگزوفیتی اغلب، بسته به اینکه تومور چقدر با ساقه مغز طبیعی اطراف ارتباط دارد. می‌توانند به طور کامل یا تقریباً به طور کامل با جراحی برداشته شوند.
انواع گلیوم ساقه مغز
گلیوم ساقه مغز در کودکان انواع مختلفی دارد. در این قسمت قصد داریم به بررسی آن‌ها بپردازیم. این گلیوم‌ها عبارتند از:
گلیوم تکتالی
گلیوماهای تککتال نوعی گلیوم مغز میانی هستند. این تومورها معمولاً بسیار کوچک هستند (کمتر از ۱-۲ سانتی متر)، درجه بسیار پایینی دارند و معمولاً در طول زندگی فرد علائمی ندارند. گلیوماهای تککتال معمولاً باعث هیدروسفالی می‌شوند که نیاز به قرار دادن شانت بطنی-پریتونئال (شنت VP) یا ونتریکولوستومی سوم دارد. غیرعادی است که گلیوماهای تککتال نیاز به درمان بیشتری داشته باشند.
گلیوم ساقه مغز کانونی داخلی یا اگزوفیتیک
این تومورها درجه پایین و رشد آهسته دارند. اولین درمان معمولاً برداشتن جراحی در صورت امکان است. اگر تمام یا اکثریت تومور برداشته شود، جراحی می‌تواند یک گزینه درمان مناسبی باشد. شیمی درمانی و پرتودرمانی می‌توانند درمان‌های موثری برای مواردی باشند که جراحی گزینه‌ی درمانی نیست یا احتمال رشد تومور وجود دارد.
گلیوم مدولاری یا پونتین داخلی
این تومورها را هرگز نمی‌توان با جراحی برداشت. تشخیص را می‌توان از طریق MRI انجام داد، اما گاهی اوقات بیوپسی برای تأیید تهاجمی بودن تومور توصیه میشود. پرتودرمانی برای توقف موقت رشد تومور توصیه میشود، اگرچه به ندرت قابل درمان است.
دیدگاه کاربران