کمردرد به دلیل وضعیت نامناسب یا نشستن طولانی‌مدت پشت کامپیوتر، به دلیل آسیب‌های ورزشی، افتادن از ارتفاع یا آسیب‌های ناشی از تصادف رانندگی رخ می‌دهد. اما با این حال، بخش قابل‌توجهی از پزشکان تمرین، سبک زندگی بی‌تحرک، نداشتن چارچوب عضلانی محافظ، بدتر شدن گردش خون مویرگی، وضعیت نامناسب هنگام راه‌رفتن، و موقعیت نادرست ستون فقرات در هنگام خواب را در اولویت قرار می‌دهند. تغذیه نامناسب، نقض تعادل انرژی و عاطفی فرد به دلیل استرس یا هنگامی که یک‌بار شوک یا لرزش به ستون فقرات خود وارد می‌کنیم، نقش مهمی ایفا می‌کند.
کمردرد در نوجوانان با پوشیدن مداوم کوله‌پشتی سنگین، انجام ورزش‌های خاص و عدم رعایت ارتفاع صندلی توصیه شده در مدرسه یا خانه همراه است. این یک مشکل همراه با نوسانات روانشناختی مربوط به سن است. دیسک کمر می‌تواند در نتیجه هریک از موارد بالا ایجاد شود. ابتلا به دیسک کمر همیشه به معنای نیاز به جراحی برای درمان نیست. گاهی اوقات با رعایت نکات صحیح و کلیدی می‌توان این بیماری را به‌خوبی کنترل کرد. نحوه استراحت برای درمان دیسک کمر بسیار اهمیت دارد. در ادامه همراه ما باشید تا با این نکات آشنا شویم.
تاثیر و نحوه استراحت برای درمان دیسک کمر
هدف از استراحت برای درمان دیسک کمر، کاهش فشاری است که به دلیل فتق دیسک بر عصب نخاعی وارد میشود. زیرا این بخش مسئول درد و همچنین آسیب احتمالی (مانند تخریب دائمی یک عصب) است. با کاهش فشار از طریق درمان و استراحت، دیسک بین مهره‌ای آسیب‌دیده کوچک میشود و علائمی مانند کمردرد یا احساس سوزن سوزن شدن خفیف در پاها کاهش می‌یابد. به‌عنوان مثال، استراحت در رختخواب گاهی به این معناست که برای مثال، دیسک بین مهره‌ای آسیب‌دیده در ستون فقرات کمری کمتر از حالت ایستاده تحت‌فشار باشد. با این حال، استراحت در بستر معمولاً فقط علائم را به طور موقت بهبود می‌بخشد.
داروهایی برای دیسک کمر استفاده میشود
برای کاهش درد ناشی از مشکلات دیسک بین مهره‌ای می‌توان از مسکن‌ها استفاده کرد. داروهای به‌اصطلاح ضدالتهابی اغلب کمک می‌کنند. اینها داروهایی هستند که مسکن درد، ضد احتقان و ضدالتهاب هستند.
مواد فعال شناخته شده در داروهای ضدالتهابی، به‌عنوان مثال، ایبوپروفن یا دیکلوفناک هستند. سایر داروهای دیگر که بیماران مبتلا به علائم دیسک ستون فقرات دریافت می‌کنند، تقریباً عبارت‌اند از:
مهارکننده‌های COX-2
این ترکیبات، از جمله، آنزیم سیکلواکسیژناز -۲ را مهار می‌کنند. این باعث تسکین درد و التهاب میشود.
کورتیکواستروئیدها
اینها هورمون‌های خاصی هستند. بیماران فتق دیسک اغلب کورتیکواستروئیدها را مصرف می‌کنند، به‌عنوان مثال برای جلوگیری از فرایندهای التهابی در عصب منقبض شده.
شل‌کننده‌های عضلانی
فتق دیسک می‌تواند با تنش شدید عضلانی در اطراف سطح ستون فقرات کمری همراه باشد. شل‌کننده‌های عضلانی، یعنی داروهایی که خاصیت شل کنندگی عضلانی دارند، ابزار ممکنی برای مقابله با این امر هستند.
داروهای ضدافسردگی
این داروها زمانی استفاده می‌شوند که درد در بیمار مبتلا به مشکل دیسک بسیار شدید باشد. داروهای ضدافسردگی در واقع علیه افسردگی عمل می‌کنند. با این حال، آنها می‌توانند آستانه تحمل درد فرد را افزایش دهند؛ بنابراین در این مورد، آنها به‌عنوان مسکن عمل می‌کنند.
اکثر داروهای ذکر شده نیاز به نسخه دارند. علاوه بر این، باید بدانید که مدیریت درد مبتنی بر دارو فقط تحت نظارت یک متخصص پزشکی توصیه میشود. زیرا بسیاری از داروها عوارض جانبی دارند که شامل اعتیاد، حالت تهوع یا خستگی است.
آیا دیسک کمر با استراحت خوب میشود؟
استراحت در رختخواب راه اشتباهی برای فتق دیسک در بیشتر موارد است. تنها با حرکت می‌توان به بازسازی مناطق تحت فشار کمک کرد و استراحت به رفع علائم برای کوتاه مدت کمک می‌کند.
از طرفی مشکل همیشه فقط در ناحیه دیسک بین مهره‌ای نیست! اگر دیسک بین مهره‌ای در یک نقطه از ستون فقرات بیرون‌زده باشد، به این معنی نیست که مشکل وجود دارد. وضعیت نامناسب و وضعیت نامناسب در سایر قسمت‌های پشت اغلب منجر به فتق دیسک میشود. حالت فشرده و نشستن بیش از حد، قسمت بالایی پشت را بسیار سفت می‌کند. سپس کمر باید این بار نادرست را جبران کند و این منجر به شکایت میشود. در چنین مواردی، مبارزه با علل و به‌عنوان مثال، اطمینان از ورزش کافی و یا تقویت عضلات پشت مهم است.
نحوه خوابیدن برای درمان دیسک کمر
در ابتدا لازم است موقعیت مطلوب بدن در هنگام خواب انتخاب شود. به پهلو بخوابید. در بیشتر موارد، موقعیت جانبی در هنگام خواب بهینه است. علاوه بر این می‌توانید از یک بالش در امتداد بدن استفاده کنید که حمایت بیشتری را فراهم می‌کند و به تسکین ستون فقرات کمک می‌کند. خوابیدن روی شکم یکی از بدترین حالت‌های خوابیدن است و حتی برای افراد سالم نیز توصیه نمی‌شود. در این حالت انحنای فیزیولوژیکی ستون فقرات صاف میشود که باعث افزایش بار روی عضلات پشت میشود.
با تشخیص فتق بین مهره‌ای، خوابیدن بر روی شکم مطلقاً منع مصرف دارد. به پشت بخوابید. در برخی موارد، اگر سیستم اسکلتی عضلانی دارید، خوابیدن به پشت یک گزینه است. این حالت به تسکین ستون فقرات کمک می‌کند. همچنین توصیه میشود یک بالش کوچک زیر زانوهای خود قرار دهید. هنگام خواب چندین حالت را امتحان کنید. هنگام انتخاب راحت‌ترین موقعیت، باید گزینه‌های مختلفی را امتحان کنید. یکی را انتخاب کنید که کمترین درد را در آن تجربه کنید.
تاثیر تشک بر ستون مهره‌ها
هنگامی که در مورد وضعیت مناسب تصمیم گرفتید، راحتی اضافی در طول خواب به شما کمک می‌کند تا تشک مناسب را ایجاد کنید. در صورت وجود تشخیص فتق دیسک، مدل‌های خیلی سفت توصیه نمی‌شود. از آنجایی که آنها می‌توانند به طور کلی به سیستم اسکلتی عضلانی و به طور خاص بر ستون فقرات فشار غیرضروری وارد کنند.
همچنین باید از خوابیدن در تشک نرم خودداری کنید. یک تشک با استحکام مناسب تنش عضلانی را کاهش می‌دهد و موقعیت آناتومیک مناسبی را در طول خواب فراهم می‌کند. همچنین بالش را فراموش نکنید. یک بالش ارتوپدی با شکل ارگونومیک جلوه تشک را بهبود می‌بخشد و از حمایت مناسب برای ستون فقرات بالایی مراقبت می‌کند. توصیه‌های ذکر شده، همراه با درمان توسط پزشک معین، اجرای تمرینات ورزشی درمانی ویژه، به بهبود چشمگیر وضعیت سلامتی در صورت وجود فتق بین مهره‌ای کمک می‌کند. نیازی به انجام حرکات ناگهانی نیست
این توصیه به‌ویژه برای کسانی که عادت دارند در تعقیب وسایل نقلیه عمومی، گاهی اوقات با چمدان‌های سنگین، ناگهانی شروع کنند، صادق است. البته مرحله حاد بیماری به شما اجازه حرکت ناگهانی را نمی‌دهد. اما با احساس آرامش در طول درمان، ممکن است به سمت ورزش کشیده شویم و پزشک می‌تواند تمرینات درمانی را تجویز کند.
پیشگیری از کمردرد و دیسک کمر
برخی از ورزش‌ها در رده ورزش‌های مضر برای دیسک کمر به حساب می‌آیند که نباید انجام دهیم.به طور معمول؛
- دیسک کمر معمولاً مستقیماً بالای لگن ایجاد میشود. حرکات پیچشی می‌تواند روند بیماری را پیچیده کند. از انجام حرکات چرخشی و پیچشی خودداری کنید.
- حرکات شدید عمیق برای دیسک بسیار مضر است. به‌عنوان مثال، خم شدن به جلو اصلاً کار مناسبی نیست و اگر با سرعت و شدت همراه باشد، درد شدیدی را نیز ایجاد می‌کند.
- فعالیت بدنی روی پاهای صاف چنین تمریناتی می‌تواند باعث ایجاد و تشدید درد در ناحیه کمر، ایجاد هیپرتونیک عضلات شود.
- بازی‌های والیبال، بسکتبال، فوتبال که نیازمند تحرک زیاد، کش آمدن و سرعت هستند برای دیسک کمر مناسب نیستند.
- دوچرخه‌سواری نیز جز مواردی که فشار زیادی را به دیسک وارد می‌کند.
به هر حال بی‌تحرکی نیز به‌اندازه حرکت ناگهانی ناسالم است. تحرک کم باعث نفوذ مواد مغذی، مواد معدنی و ویتامین‌ها به دیسک بین مهره‌ای نمی‌شود و خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهد. به همین دلیل باید از کار یکنواخت و سفرهای طولانی در خودرو به‌عنوان راننده پرهیز کرد. فقط یک پزشک می‌تواند تمرینات و درمانی را تجویز کند که توانبخشی شما را تسریع کند.
وزنه بلند نکنید
این همچنین در مورد زندگی روزمره (بدون چمدان‌های سنگین و کارهای نیمه‌وقت به‌عنوان لودر هنگام جابجایی دوستان) و ورزش صدق می‌کند. در مورد فتق ستون فقرات، بلندکردن میله، فشار دادن در وضعیت مستعد و خم شدن با وزنه اکیداً ممنوع است. به یاد داشته باشید: هرگونه فعالیت بدنی با وزن بدون آماده‌سازی دقیق و گرم‌کردن عضلات غیرممکن است. پزشکان به بیماران توصیه می‌کنند که قوز نکنند و زنان نیز توصیه می‌کنند کفش‌های پاشنه بلند نپوشند.
تناسب‌اندام را رعایت کنید و از چاقی بپرهیزید
در صورت بیماری، افراط در عادات غذایی و ضعف‌های قبلی خود دیگر امکان‌پذیر نیست. این امر بهبودی را به تأخیر می‌اندازد و اغلب مشکلات جدیدی را اضافه می‌کند. رعایت رژیم غذایی با فتق بین مهره‌ای در هر مرحله از بیماری امکان‌پذیر است. پزشکان توصیه می‌کنند که از رژیم غذایی حذف شوند:
- شیرینی‌های مصنوعی
- محصولات آرد
- گوشت دودی و کنسرو
- گسترش می‌یابد
- تنقلات شور
- برنج سفید
- بستنی
- جوش شیرین
- نوشیدنی‌های حاوی کافئین
- فست‌فود
- شکر و نمک اضافی
عصبی نشوید
کمر نمی‌تواند از خلق‌وخوی بد صدمه ببیند، اما به دلیل استرس مزمن، اگر همراه با سیستم ایمنی ضعیف عمل کند، بسیار مثبت است. عضلات و فاسیا با انقباض و برآمدگی به استرس واکنش نشان می‌دهند. این باعث ایجاد فشار روی دیسک میشود. مهره باید با انحنای جدید سازگار شود. اگر استرس فرد دائماً در حال انجام است، دیگر زمانی برای چنین هماهنگی وجود ندارد. در عضله منقبض، جریان لنفاوی بدتر، کیفیت کشسانی و مجرای عروق کاهش می‌یابد و در اینجا لازم است به دنبال علل استرس و مکانیسم‌های خلاص شدن از شر آن باشید.
خود درمانی نکنید
اگر فتق برای مدت طولانی درمان نشود، عواقب آن می‌تواند بسیار جدی باشد، و نه‌تنها برای سیستم اسکلتی عضلانی، بلکه برای کل ارگانیسم. کاوش در روش‌های سنتی خلاص شدن از شر فتق بسیار خطرناک است. چربی اسب، پماد ریشه کامفری، پماد کاج: این ممکن است رنج شما را تسکین دهد، اما فقط به طور موقت. وقتی سخت‌تر میشود و به دکتر می‌روید، متخصص نه‌تنها با بیماری، بلکه با عواقب تأخیر نیز مبارزه می‌کند.
دیدگاه کاربران