مدولوبلاستوما تومور مغزی مخچه است. مخچه تعادل و حرکات هماهنگ را کنترل می کند. مخچه نزدیک ساقه مغز در ناحیه ای به نام حفره خلفی در پشت مغز یافت می شود. تومور مغزی مدولوبلاستوما Medulloblastoma (meh-dull-oh-blass-TOE-muh) یک تومور بدخیم مغزی کودکان است که در مخچه ، قسمتی از مغز که در قاعده جمجمه قرار دارد ، بوجود می‌آید. یک نوع سرطانی تومور مغزی است که می‌تواند به سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) گسترش یابد. بیشتر تومورهای مغزی در کودکان مدولوبلاستوما هستند.
علائم تومور مغزی مدولوبلاستوما
- سردرد شبانه یا صبحگاهی
- مشکلات راه رفتن (راه رفتن) یا آتاکسی
- تهوع و استفراغ
- سرگیجه
- اختلال در بینایی و دو بینی
- سر و صدا زدن
- بی حالی یا گیجی
- نیستاگموس (حرکت غیرطبیعی ، پهلو به پهلو در چشم ها)
- هیدروسفالی به دلیل انسداد گردش طبیعی مایع مغزی نخاعی
علل مدولوبلاستوما چیست؟
پزشکان نمی‌دانند علت ایجاد مدولوبلاستوما چیست. تصور می‌شود که برخی از کودکان مبتلا به این بیماری دارای مشکل ژنتیکی هستند که آنها را در معرض این نوع تومور مغزی قرار می‌دهد.
چه کسانی به مدولوبلاستوما مبتلا می شوند؟
مدولوبلاستوما معمولاً کودکان بین ۵ تا ۹ سال را درگیر می‌کند. اکثر موارد قبل از ۲۰ سالگی تشخیص داده می‌شود. در بزرگسالان نادر است.
مدولوبلاستوما چقدر شایع است؟
مدولوبلاستوما شایع ترین تومور بدخیم مغزی دوران کودکی است. این حدود ۲۰ درصد از کل تومورهای مغزی دوران کودکی را تشکیل می دهد. سالانه حدود ۵۰۰ مورد جدید در کودکان در ایالات متحده تشخیص داده می‌شود. مدولوبلاستوما عمدتا در کودکان رخ می‌دهد اما می‌تواند در نوزادان و بزرگسالان نیز مشاهده شود. شایع‌ترین سن تشخیص بین ۵ تا ۹ سالگی است
مدولوبلاستوما در پسران کمی بیشتر از دختران شایع است.
تشخیص مدولوبلاستوما
پزشک شما ممکن است ابتدا فرزند شما را معاینه عصبی کند ، و سپس با اسکن مغزی MRI برای تشخیص وجود تومور یا عدم وجود تومور. مدولوبلاستوما ممکن است مشابه سایر انواع تومورهای مغزی ظاهر شود. پزشکان اغلب MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) مغز را برای بررسی تومور انجام می‌دهند. این راهی مطمئن برای بدست آوردن تصاویر دقیق از مغز بدون استفاده از اشعه است.
در صورت یافتن تومور مغزی ، جراح برای گرفتن نمونه از تومور (بیوپسی) عمل می‌کند و در صورت امکان بخشی یا تمام تومور را خارج می‌کند. سلولهای توموری مورد بررسی قرار می‌گیرند و شناسایی انواع سلول‌ها می‌تواند تشخیص مدولوبلاستوما را تأیید کند.
برخی از سلولهای توموری تحت آزمایش ژنتیکی قرار می گیرند تا به دنبال تغییرات در DNA معروف به نشانگرهای مولکولی باشند. این نشانگرها قطعات خاصی از DNA هستند که می توانند انواع مختلف مدولوبلاستوما را که زیر گروه نامیده می شوند ، شناسایی کنند. پزشکان پس از شناخت زیرگروه برنامه درمانی را تهیه می‌کنند.
برای بررسی اینکه آیا مدولوبلاستوما گسترش یافته است یا خیر، پزشک ممکن است برای آزمایش مایع مغزی نخاعی فرزند شما از نظر وجود سلول های سرطانی ، سوراخ کمری را توصیه کند.
مدولوبلاستوما چگونه طبقه بندی می‌شوند؟
برای طبقه بندی این تومورها از ویژگی‌های میکروسکوپی سلولهای تومور مانند اندازه و شکل استفاده می‌شود. مدولوبلاستوم کلاسیک از سلولهای کوچک و گرد تشکیل شده است. سلول‌ها به هم نزدیک هستند. یک سلول مدولوبلاستوما دارای هسته‌ای تیره است. هسته جایی است که کروموزوم های سلول یا DNA ذخیره می‌شود.
- مدولوبلاستوم دسموپلاستیک یا ندولی شبیه ندول‌های گردی است که توسط بافت همبند حلقه شده است. ندول رشد بافت غیر طبیعی در زیر پوست است. این سلول‌ها به هم نزدیک هستند.
- مدولوبلاستوما با ندولار بودن گسترده (MBEN) حاوی ندول‌های بیشتری است.
- مدولوبلاستوم آناپلاستیک از سلولهایی با اشکال نامنظم تشکیل شده است.
- هر سلول تومور در مدولوبلاستوم سلول بزرگ دارای یک هسته بزرگ است.
مدولوبلاستوما همچنین می تواند بر اساس گسترش بیماری (متاستاز) طبقه بندی شود:
M0: تومور در یک مکان است و هیچ نشانه ای از گسترش آن در سایر نقاط بدن وجود ندارد.
M1: سلولهای تومور در CSF یافت می‌شوند.
M2: تومور به مغز گسترش یافته است.
M3: تومور به ستون فقرات گسترش یافته است.
M4: تومور در خارج از سیستم عصبی مرکزی (CNS) گسترش یافته است. مکان‌های رایج برای گسترش شامل استخوان ، ریه و کبد است.
مدولوبلاستوما چگونه گسترش می یابد؟
سلولهای سرطانی ناشی از تومور می‌توانند در سراسر سیستم عصبی مرکزی پخش شوند. پزشکان ممکن است آزمایشات زیر را برای بررسی وجود این موارد انجام دهند:
- MRI ستون فقرات برای بررسی اینکه آیا سلول ها به نخاع گسترش یافته اند یا خیر
- سوراخ کمری (ضربه نخاعی) برای گرفتن نمونه کوچکی از مایع مغزی نخاعی (CSF) برای بررسی وجود سلولهای سرطانی
درمان مدولوبلاستوما
پزشکان معمولاً مدولوبلاستوما را با ترکیبی از جراحی ، شیمی درمانی و پرتودرمانی درمان می‌کنند. هنگام تهیه برنامه درمانی ، آنها موارد زیر را در نظر می گیرند:
- سن کودک
- اندازه تومور
- نوع سلول تومور
- نشانگرهای مولکولی
جراحی معمولاً برای برداشتن بیشتر تومور تا حد امکان انجام می‌شود. سپس شیمی درمانی از داروهایی برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می‌کند.
درمان مدولوبلاستوما بر برداشتن بیشتر تومور تا حد امکان و کاهش فشار در جمجمه کودک (فشار داخل جمجمه) به دلیل تورم یا هیدروسفالی متمرکز است. علاوه بر برداشتن تومور از طریق جراحی ، پزشک ممکن است گاهی اوقات شنت را برای کمک به تخلیه تجمع مایع مغزی نخاعی و درمان‌های استروئیدی برای کاهش تورم تومور توصیه کند.
بعد از جراحی پرتو درمانی و شیمی درمانی انجام می‌شود. این درمان‌ها به سلولهای سرطانی که ممکن است با جراحی غیرقابل دسترسی باشند و آنهایی که از تومور به سایر قسمت‌های مغز یا نخاع گسترش یافته‌اند ، می‌پردازد. گسترش و عود مجدد مدولوبلاستوما شایع است. پرتودرمانی و شیمی درمانی می‌تواند خطرات را کاهش دهد.
این رویکرد سه قسمتی-جراحی ، اشعه و شیمی درمانی-می‌تواند تا ۷۵ درصد بیماران را زنده نگه دارد. درک این نکته ضروری است که هر یک از این سه درمان ، به ویژه پرتودرمانی مغز ، ممکن است عوارضی ایجاد کند که می‌تواند بر رشد فرزند شما تأثیر بگذارد.
ضروری است که هر مرحله از درمان کودک خود را به طور کامل با پزشکان خود در میان بگذارید تا بتوانید انتخاب‌های آگاهانه‌ای برای فرزند خود انجام دهید و مزایا و خطرات احتمالی را درک کنید.
دیدگاه کاربران