شماره تماس رزرو نوبت ۰۹۱۲۸۳۵۲۲۶۹

ستون فقرات ساختار حمایت کننده مرکزی بدن است. طناب نخاعی را هدایت می‌کند و از آن محافظت می‌کند و در عین حال انعطاف پذیری و وظیفه جذب ضربه را فراهم می‌کند. انحطاط ستون فقرات بر خواص مکانیکی و مورفولوژی آناتومیک مهره‌ها، دیسک‌ها و بافت‌های نرم اطراف تأثیر می‌گذارد. بیماری دژنراتیو ستون فقرات زمانی رخ می‌دهد که بالشتک ستون فقرات فرد شروع به از بین رفتن کند. این عارضه بیشتر در افراد مسن دیده می‌شود. پس از ۴۰ سالگی، اکثر افراد دچار انحطاط ستون فقرات می‌شوند. درمان مناسب می‌تواند به تسکین درد و افزایش تحرک منجر شود. به عبارت ساده، بیماری دژنراتیو به علائم کمردرد یا گردن درد ناشی از ساییدگی و پارگی دیسک ستون فقرات اشاره دارد. در برخی موارد، بیماری دژنراتیو دیسک کمر نیز باعث ضعف، بی‌حسی، و درد شدید در بازوها یا پاها می‌شود. بیماری دژنراتیو معمولاً شامل یک درد مزمن سطح پایین همراه با دوره‌های متناوب درد شدیدتر است.

انواع بیماری دژنراتیو ستون فقرات

بیماری دژنراتیو دیسک چیست؟

این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد دیسک‌های ستون فقرات فرسوده شوند. دیسک‌های ستون فقرات بالشتک‌های لاستیکی بین مهره‌های فرد (استخوان‌های ستون فقرات) هستند. آن‌ها به عنوان ضربه گیر عمل می‌کنند و کمک می کنند تا راحت حرکت کنید، خم شوید و بپیچید. دیسک‌های ستون فقرات هر فرد با گذشت زمان تحلیل می‌رود که این بخشی طبیعی از پیری است. وقتی بالشتک‌ها از بین می‌روند، استخوان‌ها شروع به ساییدگی می‌کنند. این تماس می‌تواند باعث درد و مشکلات دیگری شود.

چه بیماری‌هایی بر اثر ساییدگی استخوان‌ها به وجود می‌آید؟

  • بیماری‌هایی که بر اثر سائیدگی استخوان‌ها به وجود می‌آید عبارتند از؛
  •  اسکولیوز بزرگسالان: بیماری است که ستون فقرات منحنی می‌شود.
  • فتق دیسک: که به آن دیسک برآمده، لیز خورده یا پاره شده نیز می‌گویند.
  • تنگی ستون فقرات: زمانی که فضاهای اطراف ستون فقرات باریک می‌شود.
  • اسپوندیلولیستزیز: زمانی که مهره‌ها به داخل و خارج از محل حرکت می‌کنند.

دژنراتیو دیسک بین مهره‌ای چقدر شایع است؟

تقریباً همه افراد پس از ۴۰ سالگی دچار انحطاط دیسک می‌شوند، حتی اگر علائمی در آنها ایجاد نشود. در حدود ۵ درصد از بزرگسالان می‌تواند منجر به کمردرد شود. بیماری دژنراتیو دیسک بیشتر در افراد مسن دیده می‌شود. برخی از عوامل خطر ابتلا به بیماری دژنراتیو دیسک را افزایش می‌دهند، از جمله:

  • صدمات حاد، مانند افتادن
  • چاقی
  • سیگار کشیدن
  • کار کردن در یک شغل سخت از نظر فیزیکی

علائم بیماری دژنراتیو ستون فقرات چیست؟

شایع‌ترین علائم بیماری دژنراتیو گردن درد و کمر درد است. دردهایی که تجربه می‌کنید شامل دردهایی هستند که، می‌آید و می‌رود و هر بار هفته‌ها یا ماه‌ها طول می‌کشد. منجر به بی حسی یا گزگز در بازوها یا پاهایتان می‌شود. به پایین باسن و کمر بیش‌تر تابش می‌کند. با نشستن، خم شدن یا بلند کردن بدن بدتر می‌شود.

چه چیزی باعث بیماری دژنراتیو ستون فقرات می‌شود؟

علل بیماری دژنراتیو ستون فقرات ناشی از فرآیند طبیعی پیری است زیرا دیسک‌های بین مهره‌ای انعطاف‌پذیری، خاصیت ارتجاعی و توانایی جذب ضربه خود را از دست می‌دهند. بیشتر اوقات، دژنراسیون دیسک در حدود ۴۰ سالگی شروع می‌شود، اما می‌تواند برای چندین سال بدون علامت باشد قبل از اینکه فرد احساس درد داشته باشد. دیسک‌های ستون فقرات به صورت طبیعی پیر و فرسوده می‌شوند. به خصوص پس از ۴۰ سالگی، اکثر افراد دچار انحطاط دیسک می‌شوند. با این حال، همه درد را تجربه نمی‌کنند. در این قسمت به یکسری از دلایل بیماری دژانراتیو اشاره کرده‌ایم. این دلال عبارتند از؛  

خشک شدن

دیسک‌ها دارای یک هسته نرم هستند که بیشتر حاوی آب است. با افزایش سن، آن هسته به طور طبیعی مقداری آب از دست می‌دهد. در نتیجه، دیسک‌ها نازک‌تر می‌شوند و به اندازه گذشته جاذب ضربه نمی‌شوند.

پارگی دیسک یا ترک

آسیب‌های جزئی می‌تواند منجر به ترک‌های کوچک در دیسک‌های ستون فقرات شما شود. اگر دیواره بیرونی دیسک ستون فقرات ترک بخورد، دیسک از جای خود بیرون می‌زند که به عنوان فتق دیسک شناخته می‌شود. وعصب نخاعی را تحت فشار قرار می‌دهد.

درد دیسک دژنراتیو چگونه است؟

در گردن یا پایین کمر احساس می‌شود، به بازوها و دست‌ها یا باسن و پاها کشیده می‌شود می‌تواند خفیف، متوسط ​​یا شدید باشد. پس از فعالیت‌های خاصی مانند خم شدن، چرخاندن یا بلند کردن بدن بدتر می‌شود. می‌تواند با گذشت زمان بدتر شود.

تشخیص بیماری دژنراتیو ستون فقرات

بیماری دژنراتیوستون فقرات چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک برای تشخیص دژنراتیوستون ستون فقرات از اسکن‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، CT یا MRI استفاده کند. این آزمایش‌ها می‌توانند وضعیت دیسک‌های فرد را به پزشک نشان دهند. در ابتدا تشخیص پزشک یک معاینه فیزیکی برای بررسی موارد زیر انجام می‌دهد.

عملکرد عصبی: پزشک از چکش برای بررسی واکنش‌های فرد استفاده می‌کند. واکنش ضعیف یا عدم وجود واکنش می‌تواند به این معنی باشد که اعصاب فرد آسیب دیده یا فشرده شده است.

سطوح درد: پزشک نواحی خاصی از کمر فرد را لمس یا فشار می‌دهد تا سطح درد را اندازه گیری کند.

قدرت: ضعف یا کوچک شدن عضلانی (آتروفی) می‌تواند به این معنی باشد که فرد آسیب عصبی یا دیسک‌های تحلیل رفته دارد.

بیماری دژنراتیو ستون فقرات چگونه درمان می‌شود؟

معمولاً پزشک ابتدا گزینه‌های درمانی غیرتهاجمی را توصیه می‌کند. درمان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

فیزیوتراپی: شرکت در تمرینات تقویتی و کششی جهت درمان و بهبود عضلات.

داروها: مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، شل کننده‌های عضلانی یا استروئیدها.

تزریق استروئید: تزریق دارو در نزدیکی اعصاب ستون فقرات، دیسک یا مفاصل برای کاهش التهاب و درد.

نوروتومی فرکانس رادیویی: استفاده از جریان‌های الکتریکی برای سوزاندن اعصاب حسی و جلوگیری از رسیدن سیگنال‌های درد به مغز.

آیا می‌توان بیماری دژنراتیو ستون فقرات را در خانه درمان کرد؟

برخی از افراد با درمان‌های خانگی تسکین درد را پیدا می‌کنند. درمان‌های خانگی درد را برای مدت کوتاهی کاهش می‌دهد. اما برای تسکین طولانی درمان دژنراتیو شدید مناسب نیستند.

دیدگاه کاربران

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    instagram logo call button