ستون فقرات سالم وقتی از پشت دیده می‌شوند، صاف به نظر می‌رسد. با این حال، ستون فقرات تحت تأثیر کیفوز انحنایی رو به جلو در استخوان‌های پشت (مهره‌ها) در ناحیه فوقانی پشت ایجاد می‌کند. که ظاهری گرد یا «قوزپشت» غیرطبیعی ایجاد می‌کند. کیفوز به عنوان انحنای ستون فقرات با اندازه ۵۰ درجه یا بیشتر در تصویر برداری اشعه ایکس تعریف می‌شود. ستون فقرات طبیعی می‌تواند از ۲۰ تا ۴۵ درجه خمیدگی در ناحیه بالای کمر خم شود. در واقع کیفوز نوعی تغییر شکل ستون فقرات است.
انواع کیفوز
انواع کیفوز به شرح زیر است:
کیفوز پاسچرال
کیفوز پاسچرال یا پشت قامتی، کیفوز قفسه سینه‌ای بزرگتر از ۵۰ درجه با مهره‌های طبیعی شکل است. این نوع کیفوز انعطاف پذیر است و اغلب با ورزش بهبود می‌یابد.
کیفوز شوئرمن
کیفوز شوئرمن به نوعی از کیفوز اشاره دارد که در آن مهره‌ها شکل خمیده‌ای پیدا می‌کنند. این نوع کیفوز سفت‌تر است و می‌تواند با رشد بدتر شود. این نوع در ۰.۴ درصد از جمعیت رخ می‌دهد. علت کیفوز شوئرمن ناشناخته است و معمولاً در مردان دیده می شود.
کیفوز مادرزادی
کیفوز مادرزادی تفاوت در شکل یک یا چند مهره است. این تفاوت در بدو تولد وجود دارد. کودک در بدو تولد دارای انحنای بیرونی ستون فقرات است. این منحنی با رشد بیشتر می‌شود.
چه چیزی باعث کیفوز می‌شود؟
کیفوز می‌تواند مادرزادی باشد (در بدو تولد وجود داشته باشد) یا به دلیل شرایط اکتسابی که شامل موارد زیر است، باشد. این علائم عبارتند از؛
- مشکلات متابولیک
- شرایط عصبی عضلانی
- Osteogenesis imperfecta که بیماری استخوان شکننده نیز نامیده می شود. وضعیتی که باعث شکستگی استخوان‌ها با حداقل نیرو می‌شود.
- اسپینا بیفیدا
علائم کیفوز چیست؟
موارد زیر شایع‌ترین علائم کیفوز است. اگر چه هر فردی می‌تواند تجربه‌ی متفاوتی از علائم را داشته باشد. علائم شایع کیفوز شامل موارد زیر است:
- تفاوت در ارتفاع شانه
- سر نسبت به بقیه بدن به جلو خم می‌شود
- تفاوت در ارتفاع یا موقعیت شانه
- هنگام خم شدن به جلو، ارتفاع قسمت بالایی پشت بالاتر از حد معمول به نظر می‌رسد
- عضلات سفت همسترینگ (پشت ران)
- گاهی کمردرد نیز وجود دارد.
عوامل خطر کیفوز چیست؟
دو عامل خطر برای ایجاد کیفوز عبارتند از: پوکی استخوان یا تراکم استخوان پایین یا داشتن یکی از اعضای خانواده مبتلا به این عارضه.
کیفوز چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشک با گرفتن شرح حال کامل، معاینه فیزیکی و آزمایشات تشخیصی کیفوز را تشخیص می‌دهد. اگر بیمار کودک باشد، پزشک یک سابقه کامل قبل از تولد و تولد از او می‌گیرد و می‌پرسد که آیا سایر اعضای خانواده به کیفوز مبتلا هستند یا خیر. پزشک همچنین در مورد نقاط عطف رشد سؤال می‌کند، زیرا برخی از انواع کیفوز می‌تواند با سایر اختلالات عصبی عضلانی مرتبط باشد. تأخیر در نیاز به ارزیابی پزشکی بیشتری دارد.
روش تشخیصی شامل اشعه ایکس است. این یک آزمایش تشخیصی است که از پرتوهای انرژی الکترومغناطیسی نامرئی برای تولید تصاویری از بافت‌های داخلی، استخوان‌ها و اندام‌ها بر روی فیلم استفاده می‌کند. این تست برای اندازه گیری و ارزیابی منحنی استفاده می‌شود. پزشک یا رادیولوژیست با استفاده از پرتو ایکس جانبی ایستاده و تمام ستون فقرات، زاویه انحنای ستون فقرات را اندازه‌گیری می‌کند. منحنی بیشتر از ۵۰ درجه غیر طبیعی یا هایپرکیفوز در نظر گرفته می‌شود. تشخیص زودهنگام کیفوز برای درمان موفقیت آمیز مهم است.
کیفوز چگونه درمان می‌شود؟
درمان براساس علائمی است که فرد تجربه می‌کند. به عنوان مثال، برای کسانی که از درد شکایت دارند، از تمرینات برای تقویت عضلات مرکزی و داروهای مسکن استفاده می‌شود. برای کسانی که نگران چگونگی ظاهر شدن انحنا هستند، می‌توان از تمرینات بریسینگ یا وضعیتی استفاده کرد. جراحی فقط در موارد شدید کیفوز مورد نیاز است. در تصمیم گیری برای درمان کیفوز، سن کودک و میزان رشد باقی مانده را در نظر می‌گیریم. همچنین میزان تغییر شکل و وجود یا عدم وجود کمردرد را در نظر می‌گیریم.
ورزش
برای بهبود کیفوز و منحنی‌های وضعیتی انعطاف پذیر، فیزیوتراپی اغلب تجویز می‌شود. یک برنامه ورزشی روزانه در خانه با تمرکز بر روی ستون فقرات مرکزی، باعث تقویت و کشش و تقویت اکستانسور پشت می‌شود.
بریس
اشعه ایکس بهبود انحراف ستون فقرات را پس از بریس برای کیفوز نشان می‌دهد. بریس میلواکی یا بریس فوق ترقوه برای جلوگیری از بدتر شدن و اغلب حتی اصلاح کیفوز در کودکان در حال رشد استفاده می‌شود. بریس توسط متخصص ارتوپدی تجویز و توسط متخصص ارتوپدی ساخته می‌شود. در کودکان در حال رشد با انحنای کیفوز بیش از ۶۵ درجه نشان داده می‌شود. بریس معمولاً برای ۲۳ ساعت در روز استفاده می‌شود تا زمانی که رشد نوجوان به پایان برسد.
عمل جراحی
یک نوجوان مبتلا به کیفوز شدید که باعث درد یا نگرانی‌های ظاهری می‌شود شاید تصمیم بگیرد که این بدشکلی را با جراحی برطرف کند. جراحی کیفوز یک همجوشی ستون فقرات خلفی با ابزار دقیق است. خود عمل جراحی چهار تا پنج ساعت با بستری شدن در بیمارستان سه تا چهار روز طول می‌کشد. بهبودی بعد جراحی معمولاً چهار تا شش هفته در خانه است. این جراحی شامل جابه‌جایی استخوان‌ها و عضلات ستون فقرات از طریق برشی است که مستقیماً در وسط پشت ایجاد می‌شود. سپس پیچ‌های ۲ اینچی ساخته شده از تیتانیوم در ساقه‌ها قرار م گیرد. هر مهره دارای یک تکه استخوان قوی در دو طرف است که به آن ساقه می‌گویند. مرکز ستون مهره‌ها توخالی است و کانالی را برای قرار دادن نخاع و مایع مغزی نخاعی تشکیل می‌دهد. برای محافظت از نخاع بسیار احتیاط می‌شود.
مراحل جراحی
مراحلی که انجام می‌شود، شامل قرار دادن پیچ ساقه با استفاده از اشعه ایکس بلادرنگ (فلوروسکوپی) برای راهنمایی و نظارت مستمر بر فعالیت نخاع است. این کار با قرار دادن الکترود از سر تا انگشتان پا و اندازه گیری سیگنال‌ها به جلو و عقب انجام می‌شود. متخصصی به نام فیزیولوژیست اعصاب وظیفه تفسیر مانیتورینگ نخاع را بر عهده دارد و جراح را از هرگونه تغییر آگاه می‌کند.
هنگامی که تمام پیچ‌های پدیکول در موقعیت خود قرار گرفتند، کیفوز اصلاح می‌شود. این کاری است که توسط جراح انجام می‌شود و امکان اصلاح قوس ستون فقرات را فراهم می‌کند. میله‌های ساخته شده از کروم کبالت، از طریق پیچ‌ها عبور می‌کنند و پیچ‌ها به پایین قفل می‌شوند. پیوند استخوان از دنده خود بیمار گرفته می‌شود. و در امتداد پشت ستون فقرات بسته بندی می‌شود تا همجوشی ستون فقرات ایجاد شود. در نهایت لایه‌های ماهیچه‌ای با بخیه‌هایی که در داخل بدن جذب می‌شوند بسته می‌شوند. بیرونی‌ترین لایه پوست با بخیه‌های پروانه‌ای یا نوارهای بخیه بسته می‌شود. این بخیه‌های چسبنده پس از اینکه پوست دوباره به هم گره خورد، خود به خود می‌ریزند.
کلام آخر
اگر دچار کیفوز شدید یا کودکتان بعد از تولد دچار این مشکل شد. بهتر است سریعا جهت درمان به پزشک متخصص مراجعه کنید. و تا قبل از رشد استخوان‌ها از این تغیر شکل جلوگیری کنید. کیفوز اگر به موقع درمان نشود می‌تواند مشکلات جدی‌تری را به همراه داشته باشد.
دیدگاه کاربران