تنگی کانال گردن عبارت است از باریک شدن کانال نخاعی و یا مسیرهای ریشه عصب نخاعی در گردن. هنگامی که این باریک شدن رخ می‌دهد، نخاع و یا اعصاب می‌فشرده شوند و علائمی مانند درد، بی حسی، گزگز و ضعف در گردن، شانه‌ها و اندام‌ها ایجاد می‌کنند. اگر تنگی نخاع گردنی باعث فشرده شدن نخاع شود، پزشک این بیماری را به عنوان میلوپاتی گردنی معرفی می‌کند. تنگی کانال گردن لزوماً علائم ایجاد نمی‌کند، اما اگر علائم وجود داشته باشد، عمدتاً ناشی از رادیکولوپاتی یا میلوپاتی است.
چه چیزی باعث تنگی کانال گردن میشود؟
یکی از علل شایع تنگی ستون فقرات گردن، دژنراسیون یا ساییدگی است که بر ساختارهای آناتومیک گردن به دلیل افزایش سن تأثیر می‌گذارد. به همین دلیل است که اکثر افرادی که تنگی نخاع گردنی دارند، بزرگسالان ۵۰ تا ۶۰ ساله هستند که برای چندین سال گردن درد داشته‌اند. آسیب یا ضربه نیز می‌تواند باعث ایجاد تنگی نخاعی شود یا به آن کمک کند.
علائم تنگی کانال گردن چیست؟
هنگامی که اعصاب ستون فقرات در گردن فشرده می‌شوند، علائم و شدت آن متفاوت است. درد، ضعف، گزگز و سایر علائم عصبی می‌تواند به شانه‌ها، بازوها و پاهای شما منتقل شود. رادیکولوپاتی دهانه رحم یک اصطلاح پزشکی برای علائم مرتبط با عصب است که از گردن به بازوها منتقل میشود. رادیکولوپاتی دهانه رحم می‌تواند بر حس و عملکرد نواحی مختلف بالای بدن بر اساس عصب یا عصب‌هایی که فشرده شده‌اند تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، رادیکولوپاتی درC6 ششمین جفت ریشه عصبی در ستون فقرات گردنی با ضعف عضله دوسر و کاهش رفلکس دوسر بازو همراه است. از سوی دیگر، رادیکولوپاتی C7 با ضعف عضله سه سر همراه است.
در حالی که تنگی نخاعی می‌تواند بر اعصاب یا گروه‌هایی از اعصاب گردن تأثیر بگذارد، موارد پیشرفته‌تر شامل باریک شدن کانال نخاعی است که نخاع را فشرده می‌کند. فشرده سازی نخاع در گردن، میلوپاتی گردنی نامیده میشود و می‌تواند یک بیماری جدی باشد که باعث علائم قابل توجهی مانند مشکلات تعادل و مشکل در راه رفتن شود.
چگونه پزشک تنگی کانال گردن را تشخیص می‌دهد؟
پس از بررسی سابقه پزشکی و علائم، پزشک معاینه فیزیکی و عصبی را انجام می‌دهد. برای اهداف تشخیصی، از بیمار خواسته میشود که گردن خود را خم کند یا بچرخاند (مانور اسپورلینگ) تا علائم خود را تکرار کند. پزشک قدرت عضلانی، رفلکس‌های بیمار را آزمایش می‌کند و راه رفتن او را برای ارزیابی تعادل و راه رفتن مشاهده می‌کند. انواع مختلفی از تست‌ها برای ارزیابی عملکرد، حس و تعادل وجود دارد.
اشعه ایکس ساده یک آزمایش تصویربرداری خط اول تشخیص است که می‌تواند تغییرات ساختاری مانند کاهش ارتفاع دیسک، خار استخوان و اسپوندیلوز را نشان دهد. سایر مطالعات تصویربرداری مانند؛ اسکن رزونانس مغناطیسی MRI برای ارزیابی نخاع، اعصاب و سایر بافت‌های نرم می‌تواند در تشخیص تنگی کانال گردن تاثیرگذار باشد. مطالعات تصویربرداری به پزشک کمک می‌کند تا تنگی نخاعی را تایید کند و علت آن را مشخص کند.
گزینه‌های درمانی برای تنگی ستون فقرات گردنی
اکثر افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی نیازی به جراحی ندارند. برای بسیاری از بیماران، درمان‌های غیرجراحی و گزینه‌های زیادی وجود دارد. این روش‌ها به طور موثر درد و علائم را کاهش داده و مدیریت می‌کنند. پزشک شما درمان را توصیه کند یا آن را با انواع مختلف درمان ترکیب کند. انواع مختلفی از داروها، فیزیوتراپی‌های غیرفعال و فعال و تزریق‌های ستون فقرات وجود دارد برخی از بیماران طب سوزنی را مفید می‌دانند.
اگر درمان‌های غیرجراحی بی‌اثر باشند و یا علائم بدتر شوند، جراحی ستون فقرات در نظر گرفته میشود که می‌تواند در طول زمان به سرعت یا به تدریج رخ دهد. مواردی وجود دارد که اولین درمان جراحی است، مانند فتق حاد دیسک، شکستگی یا نقص عصبی شدید (میلوپاتی گردنی).
درمان جراحی تنگی کانال گردن
هدف از جراحی برداشتن فشار از روی نخاع و یا اعصاب است که به این حالت فشار زدایی می‌گویند. انواع مختلفی از روش‌های رفع فشار برای درمان تنگی کانال نخاعی وجود دارد. هدف از جراحی برداشتن فشار از روی نخاع و یا اعصاب است که به این حالت فشار زدایی می‌گویند.
درمان‌های غیر جراحی
درمان غیر جراحی تنگی کانال گردن مانند فیزیوتراپی با هدف کاهش درد و افزایش عملکرد بیمار انجام میشود. درمان‌های غیرجراحی باریک شدن کانال نخاعی را تغییر نمی‌دهد، اما می‌تواند کنترل طولانی مدت درد و بهبود عملکرد بدون جراحی را برای بیمار فراهم کند.
- تمرینات کششی: این تمرینات با هدف بازگرداندن انعطاف پذیری عضلات گردن، تنه، بازوها و پاها انجام میشود.
- درمان دستی: دستکاری مفصل گردن و قفسه سینه برای بهبود یا حفظ دامنه حرکتی.
- گرما درمانی: برای بهبود گردش خون در عضلات و سایر بافت‌های نرم.
- تمرینات قلبی عروقی برای بازوها و پاها: این کار باعث بهبود گردش خون و افزایش استقامت قلبی عروقی بیمار و ارتقای شرایط بدنی خوب میشود.
- تمرینات آبی: به بدن شما اجازه می‌دهد بدون فشار بر ستون فقرات ورزش کند.
کلام آخر
تنگی یا باریک شدن کانال نخاع گردنی است. این باریک شدن کانال نخاعی می‌تواند منجر به فشرده شدن طناب نخاعی و یا ریشه‌های عصبی شود و بر عملکرد طناب نخاعی یا عصب تأثیر بگذارد که علائم مرتبط با رادیکولوپاتی گردنی یا میلوپاتی گردنی را ایجاد می‌کند. تنگی ستون فقرات می‌تواند در نتیجه اسپوندیلوز (تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات گردنی) رخ دهد، اما همچنین می‌تواند نتیجه آسیب‌دیدگی (شکستگی و بی‌ثباتی) و شرایط التهابی یا ناشی از فتق دیسک یا تومور باشد.
تنگی کانال نخاعی عوارض قابل توجهی دارد و کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. با گذشت زمان می‌تواند منجر به درد مزمن و ضعف عضلانی شود. در برخی موارد، می‌تواند منجر به سندرم دم اسبی شود. به همین علت واجب است در هنگام درد یا داشتن علائم این بیماری به پزشک متخصص مراجعه کنید تا با تشخیص زود هنگام و درست، درمان مناسبی را دریافت کنید.
دیدگاه کاربران