دیسککتومی یک روش درمان برای دیسک فتق شده به کمک جراحی از طریق برای برداشتن قسمت آسیب دیده در ستون فقرات است. دیسک فتق شده می تواند اعصاب اطراف را تحریک یا فشرده کند. دیسککتومی برای درمان دردی که بازوها یا پاها را تحت تأثیر قرار می دهد ، موثر است.
این روش برای درمان کمر درد یا گردن درد کمتر مفید است. بیشتر افرادی که کمردرد یا گردن درد دارند با درمان های محافظه کارانه تری مانند فیزیوتراپی تسکین می یابند.
اگر درمان های محافظه کارانه و غیر جراحی موثر واقع نشوند یا علائم بدتر شود ، ممکن است پزشک دیسککتومی را پیشنهاد کند. روش های مختلفی برای انجام دیسککتومی وجود دارد. اکنون بسیاری از جراحان دیسککتومی کم تهاجمی را ترجیح می دهند که از برش های کوچک و یک دوربین فیلمبرداری کوچک برای مشاهده عمل استفاده می کند.
فتق دیسک چیست؟
اصطلاح فتق دیسک به بیرون زدگی دیسک بین مهرهای از محل طبیعی آن اشاره دارد. هنگامی که این اتفاق میافتد باعث درد شدید میشود که میتواند پا را نیز درگیر کند. هنگامی که این اتفاق میافتد باعث درد شدید میشود که میتواند پا را نیز درگیر کند. از آنجایی که این بیماری دژنراتیو است، در صورت عدم درمان میتواند به مرور بدتر شود.
دیسککتومی چیست؟
دیسککتومی یکی از انواع روشهای جراحی دیسک کمر است و شامل عمل جراحی برداشتن کامل یا جزئی دیسکها، ضربهگیرهایی است که مهرهها را جدا میکنند. این عمل تحت بیهوشی نخاعی یا عمومی انجام میشود. جراحی دیسککتومی زمانی انجام میشود که بیمار دچار فتق در یکی از دیسکهای ستون فقرات شده باشد و به جداسازی مهرهها (استخوانهای ستون فقرات) کمک میکند.
چرا این عمل را انجام می دهند
دیسککتومی برای کاهش فشار دیسک فتق شده (که لغزش دیسک ، پارگی یا برآمدگی دیسک و یا افتادگی دیسک نیز نامیده میشود) که بر روی عصب نخاعی وارد میشود، انجام میشود. فتق دیسک زمانی اتفاق میافتد که برخی از مواد نرم داخل دیسک از طریق ترک در قسمت خارجی سخت تر به بیرون رانده شود.
پزشک شما ممکن است دیسککتومی را به دلایل زیر توصیه کند:
- ضعف عصبی در ایستادن یا مشکل راه رفتن
- درمان محافظه کارانه ، مانند فیزیوتراپی یا تزریق استروئید ، پس از شش تا ۱۲ هفته نتوانسته علائم شما را بهبود بخشد.
- درد تابش شده به باسن ، پاها ، بازوها یا قفسه سینه بیش از حد و غیر قابل کنترل است.
خطرات دیسککتومی
دیسککتومی یک روش ایمن در نظر گرفته میشود. اما مانند هر عمل جراحی ، دیسککتومی خطر ایجاد برخی عوارض جراحی دیسک را به همراه دارد. عوارض بالقوه عبارتند از:
- خون ریزی
- عفونت
- نشت مایع نخاع
- آسیب به رگ های خونی یا اعصاب داخل و اطراف ستون فقرات
تکنیکهای دیسککتومی
در حالی که دیسککتومی لیزری در مراحل اولیه فتق دیسک اعمال میشود، دیسککتومی آندوسکوپی روش درمانی است که بیشتر در فتقهای دارای موقعیت خاص اعمال میشود. روشهای جراحی مورد استفاده در درمان فتق دیسک کمر:
- دیسککتومی استاندارد (جراحی باز)
- میکرودیسککتومی
- دیسککتومی آندوسکوپی
- دیسککتومی لیزری
جراحی باز
روشی است که به عنوان جراحی باز برای بیماران مبتلا به فتق دیسک شناخته میشود. امروزه روشی است که فقط توسط پزشکان شاغل در بیمارستانهایی که تجربه میکروسرجری ندارند یا میکروسکوپ جراحی ندارند انجام میشود.
دیسککتومی باز تحت بیهوشی عمومی و در حالی که بیمار به صورت دراز کشیده انجام میشود. در ناحیهای که فتق در آن قرار دارد یک برش ۵ تا ۶ سانتیمتری روی پوست ایجاد میشود و فتقهایی که نخاع و ریشههای عصبی را فشرده میکنند تا جایی که چشم جراح انجام دهنده عمل میبیند برداشته میشود. صدمه زیاد به بافت عضلانی و استخوانی است، بیمار برای مدت طولانی پس از جراحی از کمردرد و همچنین تکههای فتق رنج میبرد. از آنجایی که فتق تا جایی که دیده میشود برداشته میشود، احتمال بروز فتق وجود دارد. تکرار شونده بسیار زیاد است
میکرودیسککتومی
رایجترین و قابل اطمینانترین روش جراحی که برای بیماران مبتلا به فتق دیسک اعمال میشود، میکرودیسککتومی است که با استفاده از میکروسرجری انجام میشود.
روش میکرودیسککتومی یا با بیهوشی کمر (بی حسی نخاعی) و یا کاملاً بیهوشی (بیهوشی عمومی) بسته به بیمار انجام میشود و از طریق یک برش کوچک روی پوست (تقریباً ۲ سانتیمتر) وارد میشود و فتق با خیال راحت از زیر خارج میشود. میکروسکوپ بدون آسیب رساندن به بافتهای اطراف و بدون آسیب رساندن به عصب برداشته میشود.از آنجایی که کار در ناحیه کوچکی انجام میشود، امکانایستادن و راه رفتن بیمار در عرض ۴ ساعت پس از جراحی وجود دارد و از آنجایی که آسیب بافتی در اثر جراحی بسیار کم است، بیمار پس از جراحی درد بسیار کمی را تجربه میکند. روش میکرودیسککتومی میکروسرجری که درصد موفقیت بالایی دارد و احتمال عود آن بسیار کم است، امروزه پذیرفته شدهترین و ارجحترین روش در جهان است.
دیسککتومی آندوسکوپی
در روش آندوسکوپیک دیسککتومی که بر روی برخی از انواع فتقها با مکانهای خاص اعمال میشود از دوربینهایی که تصاویر دو بعدی ارائه میکنند استفاده میشود. این روش که برای هر بیمار مناسب نیست مداخلهای است که با کمک آندوسکوپ انجام میشود. در ابتدا برش ۱ سانتیمتری تحت بیهوشی عمومی ایجاد میشود و میزان موفقیت این روش که دو نوع اینترلامینار و ترانسفورامینال دارد کمتر از میکرودیسککتومی است و احتمال عود بسیار بیشتر از میکرودیسککتومی است.
دیسککتومی با لیزر
روشی است که در مراحل اولیه و بیشتر در موارد فتق دیسک که باعث کمردرد شده است اعمال میشود و با بیحسی موضعی به ناحیه مشکل دار فتق رسیده و با اثر حرارتی اعمال شده به کمک فتق تا حدودی کاهش مییابد. دستگاههای خاص میزان موفقیت بسیار کم است و فقط میتوان آن را در فتقهایی استفاده کرد که باعث فشردگی جدی نخاع یا ریشه عصبی نمیشوند. ضمن اینکه حتی اگر توسط جراحان مجرب انجام شود، احتمال آسیب به عصب در اثر گرما بسیار زیاد است.
همچنین بخوانید: بهترین درمان دیسک کمر
چگونه برای دیسککتومی آماده شوید؟
به احتمال زیاد قبل از جراحی باید مدت زمان مشخصی از خوردن و آشامیدن خودداری کنید. اگر از داروهای رقیق کننده خون استفاده میکنید، ممکن است لازم باشد برنامه دوز خود را قبل از جراحی تنظیم کنید. پزشک دستورالعملهای خاصی به شما میدهد.
ابتدا باید پزشک متخصص را در مورد داروهایی که مصرف میکنید مطلع کنید، حتی اگر بدون نسخه خریداری شده باشند یا گیاهی باشند. به طور کلی در روزهای قبل از جراحی توصیه میشود اقدامات زیر را انجام دهید:
- خانه خود را برای زمانی که بیمارستان را ترک میکنید آماده کنید.
- قبل از عمل سیگار نکشید.
- از مصرف داروهایی که مانع لخته شدن خون میشوند خودداری کنید.
- در مورد بیماریهایی که اخیراً داشتهاید یا در صورت مصرف الکل به متخصص اطلاع دهید.
برای روز جراحی، توصیهها عبارتند از:
- دستورالعملهای مربوط به زمان توقف خوردن و نوشیدن را دنبال کنید.
- داروهای تجویز شده توسط متخصص را مصرف کنید.
- عصا، عصا یا ویلچر به همراه داشته باشید.
- کفشهایی با کف صاف و بدون لغزش بپوشید.
آنچه شما می توانید انتظار داشته باشید:
اگر این سوال برای شما ایجاد شده است که در طول دیسککتومی و بعد از آن چه اتفاقی میافتد توضیحاتی که در ادامه عنوان کردهایم را مطالعه کنید.
در طی دیسککتومی
جراحان معمولا دیسککتومی را با استفاده از بیهوشی عمومی انجام میدهند ، بنابراین در حین عمل بیهوش میشوید. پزشک ممکن است مقادیر کمی از استخوان نخاع و رباط را برداشته تا به دیسک مورد نظر دسترسی پیدا کند.
در حالت ایده آل، فقط قطعه ای از دیسک که عصب را فشار میدهد برداشته میشود ، تا اینگونه فشار را کاهش دهد. اما بیشتر دیسک دست نخورده باقی میماند.
اگر باید کل دیسک خارج شود، ممکن است جراح نیاز به پر کردن فضا با یک تکه استخوان ( گرفته شده از اهدا کننده فوت شده یا از لگن خود شما یا اصولا یک جایگزین استخوان مصنوعی) داشته باشد. مهرههای مجاور سپس با سخت افزار فلزی در کنار هم قرار میگیرند.
بعد از دیسککتومی
پس از جراحی، شما به یک اتاق بهبودی منتقل میشوید که در آنجا تیم مراقبتهای پزشکی مراقب عوارض ناشی از جراحی و بیهوشی هستند. شما ممکن است به اندازه کافی سالم باشید که بتوانید در همان روز جراحی به خانه بروید ، اگرچه ممکن است یک اقامت کوتاه مدت در بیمارستان لازم باشد. به خصوص اگر شما از قبل بیماری جدی داشته باشید.
بسته به میزان نیاز شغل شما به بالابردن، راه رفتن و نشستن، ممکن است بتوانید طی دو تا شش هفته به کار خود برگردید. اگر شغلی دارید که شامل ماشینهای سنگین یا بالابر است ، ممکن است پزشک به شما توصیه کند شش تا هشت هفته قبل از بازگشت به کار صبر کنید.
مراقبتهای بعد دیسککتومی
بهبودی پس از دیسککتومی معمولاً سریع است. در واقع متخصص از بیمار میخواهد بلند شود و راه برود تا اثر بیهوشی از بین برود و معمولاً میتوانید در همان روز عمل به خانه بروید. در دوره اولیه بعد از عمل ممکن است احساس درد، ضعف یا بیحسی داشته باشید که به تدریج طی هفتههای بعد از بین میرود. برای بهبودی مطلوب، توصیه میشود تا جایی که ممکن است پیادهروی کنید و یک برنامه توانبخشی که شامل فیزیوتراپی و تمرینهای خانگی نیز میشود نیز ممکن است مفید باشد.
در مورد بازگشت به کار: اگر کار اداری باشد، پس از دو تا چهار هفته امکان بازگشت وجود دارد، اما اگر کار نیاز به تلاش داشته باشد، زمان بهبودی باید تا چهار تا هشت هفته افزایش یابد.
نتایج دیسککتومی
دیسککتومی علائم فتق دیسک را در بیشتر افرادی که علائم واضح فشرده سازی عصب دارند، مانند تابش درد، کاهش میدهد. با این حال ، دیسککتومی ممکن است یک درمان دائمی نباشد ، زیرا هیچ کاری برای معکوس کردن روشی که در وهله اول باعث فتق دیسک می شود ، انجام نمیدهد.
برای جلوگیری از صدمه دیدن مجدد ستون فقرات، پزشک ممکن است کاهش وزن را توصیه کند، یک برنامه ورزشی ب شدت کم را برای شما تجویز کند و از شما بخواهد که برخی فعالیت ها را که شامل خم شدن ، پیچ خوردن یا بلند کردن زیاد یا تکراری است محدود کنید.
همچنین بخوانید: تفاوت لامینکتومی و دیسککتومی کمر
دیدگاه کاربران